Diana en Winston

Tja en daar was Winston……Ik had erg grote ambities. Ik wilde graag mijn instructrice diploma halen en vele workshops volgen en daar had ik een tweede paard voor nodig, want ik wilde niet dat mijn eerste paard alles alleen moest meebeleven. Dus ik kocht een dressuur topper. Een Ferro X Aktion…nou daar kon ik mijn ambities wel mee gaan waarmaken. Een ruin van 8 jaar, beetje arm bespierd ( maar ja, daar kon ik wel aan werken) en 1.70 hoog, perfect!. Ik was op slag verliefd en na het proef rijden was ik verkocht. Goh wat had ik het mis en wat moest ik terug naar de basis.

Het trailer laden was een probleem. Hij maaide met zijn achterbeen alles weg wat er ook maar stond, was erg drammerig(dominant) in de omgang, had singelnijd, voernijd, slurpte lucht tussen zijn lippen door van de stress, viel je aan als je langs de stal liep, brak door mijn heen met grondwerk en met rijden, hield niet van poetsen, staakte bij het rijden, was enorm tegen de hand en dreigde met steigeren. Typisch gevalletje voor de paarden advocaat, maar…..mijn gezin vond hem geweldig en ik was daar stiekem heel erg blij mee.

Het was erg duidelijk dat hij enorm agressief was uit onzekerheid. Hij ging in de aanval voordat hem wat aangedaan kon worden. Alles wat we met hem deden deed hem rillen van angst en adrenaline en lokte een aanval uit. Ik was na speurwerk erachter gekomen hoe zijn verleden eruit had gezien. Voordat hij bij mij kwam had hij 6 verschillende eigenaren gehad en deze hadden hem allemaal om zijn papieren gekocht. Hij moest zijn afstammeling bij allen waarmaken en toen dat niet lukte werd Winston weer doorverkocht aan de volgende. Op vroegere filmpjes was duidelijk te zien hoe hij bereden werd en langzaam werd de puzzel compleet. Ook ik had hem om dezelfde reden gekocht, alleen ik gaf hem niet zomaar op en besloot om een andere weg te zoeken om hem te bereiken.

Ondanks dat ik geen held was vond ik het zeer belangrijk om hem mijn tijd, energie en eindeloze geduld te geven. Een jaar lang ben ik bezig geweest met hem rust te laten ervaren en alle handelingen tot hele kleine stapjes uiteen te zetten. Ik heb daar echt heel veel tijd voor uitgetrokken. Ik ben heel vaak moedeloos geweest of ik wel een goede keuze maakte door hem te houden, maar toch bleef ik hem het waard vinden. Ik ben hem niet meer gaan zien als de dressuur topper of als een Ferro nakomeling. Ik ben hem gaan zien als Winston het paard dat zijn natuur niet begreep en door zijn verleden ook niet kon begrijpen.

Inmiddels had ik Monique al leren kennen vanwege de hulp met mijn eerste paard en vroeg haar of ze me ook wilde helpen met Winston. De methode van Monique brengt ons succeservaring, vertrouwen, rust en vooral heel veel plezier. Ik merk dit aan alles wat maar met Winston te maken heeft. Hij is ontzettend werkwillig. Gaat niet meer op slot tijdens de omgang en met het rijden en als ik aankom lopen komt hij al met oortjes naar voren om wat samen te willen doen. Als ik met mijn andere paard aan het rijden ben staat hij over de bakrand te hangen om maar niets te missen.

Ik kan hem veel beter poetsen, knuffelen en we kunnen nu eindelijk van elkaar genieten. Nu dat het in de relatie nu vele malen beter gaat, merk ik ook dat we met het rijden erg vooruit gaan, maar ik houd het klein en simpel en daardoor kunnen we elke keer weer een beetje meer. Monique…Ik ben je heel erg dankbaar voor je inzet, geduld en het vertrouwen dat je OOK in Winston hebt.

Bekijk hier een video over de vorderingen die deze combinatie heeft gemaakt in 3 weken.