Femke en Da Vinci

Hieronder kun je een reactie lezen van Femke. Zij lest sinds enige tijd bij mij en verteld hieronder wat dat voor haar en haar paard heeft betekend.

Op mijn 15e hebben mijn moeder, mijn zus en ik da Vinci gekocht. Een jonge ruin die ik samen met mijn zus en met behulp van onze instructrice beleerd heb. Toen ik met hem begon te rijden, heb ik geleerd dat rijden iets anders is dan ik al die jaren met de manegepony's had gedaan. 9 jaar 'ervaring' allemaal aan de kant gooien en op zoek gaan naar datgene wat bij da Vinci past en ook bij mij. Dit bleek helemaal niet zo makkelijk als gedacht! Ik wilde niet forceren of dwingend rijden, dit was echter wel vaak de oplossing die gegeven werd.

Da Vinci kon heel boos, traag of teruggetrokken worden. Hij gaf heel snel aan of iets goed voelde of niet, alleen ik moest leren om hem te begrijpen en zijn gevoel te vertrouwen.

Als da Vinci een parcours mocht springen of los in de wei liep en zich toonde aan de knapste merrie van stal, dat waren de momenten waarbij ik voelde en zag dat hij veel meer in zich had dan hij tijdens onze dressuurtrainingen onder het zadel en aan de longe liet zien. Hij hield zich altijd in en kwam altijd heel introvert over.

Per toeval kwamen we op Monique's site terecht toen we op zoek waren naar begeleiding voor mijn moeder en haar jonge ruin. De uitleg en alle onderbouwende theorie over de 3 fases en het lichaam van het paard sprak mij zeer aan en na het zien van mijn moeders eerste les, heb ik besloten om het ook met da Vinci bij Monique te proberen.

De eerste les bij Monique was de eerste keer dat ik voelde dat da Vinci zich helemaal prettig voelde. 'Nageeflijkheid is een cadeautje van je paard'.... Ik begreep direct wat Monique bedoelde. Niet alleen da Vinci's pas was veranderd binnen een uur, maar zijn gehele uitstraling! Het introverte paard die ik al 11 jaar uit zijn schulp probeerde te halen, durfde zich opeens te laten zien en stopte helemaal niets meer weg. Mijn enige doel voor de weken daarna was: de ontspanning voelen die ik de eerste les voelde.

Ik ben niet bij Monique terecht gekomen omdat ik problemen had met da Vinci. Ik zocht iemand die ons verder kon helpen op een manier die bij ons als team past. Bij Monique merk ik dat ik iedere les iets nieuws leer voelen en ook leer begrijpen wat ik doe, wat da Vinci doet en waarom. Da Vinci leert ontspannen en ik ook.

Ik weet al enkele jaren dat da Vinci een scheef bekken heeft. Dankzij gerichte oefeningen heb ik hem zo goed mogelijk kunnen trainen om hier geen klachten aan over te houden. Monique's lessen dragen niet alleen bij aan ons als team, maar ook om da Vinci klachtenvrij te houden en hem soepeler te maken.

Ik weet zeker dat deze manier van trainen ons niet alleen in de dressuurring maar ook tijdens het springen en tijdens onze buitenritten veel plezier gaat brengen.

Femke en Da Vinci