Raichu en Linda

Raichu is een pony die heftig in het verzet kwam en behoorlijk gevaarlijke was geworden. Hierdoor had hij al vele eigenaren versleten.

Vorig jaar april hebben we onze D pony Raichu gekocht. De bedoeling was om lekker recreatief met hem te gaan rijden, vooral (lange) buitenritten. Maar ook een beetje dressuur en af en toe een sprongetje. Gewoon genieten.

Maar eigenlijk begonnen de problemen al gelijk. Boos doen als je met zadel aan kwam lopen, als je er op zat bokken, steigeren, vluchten, expres omdraaien zodat je er af viel. We zijn er later achter gekomen dat wij de 7e eigenaar al waren, Raichu wordt dit jaar 9....Dit gedrag bleek hij dus ook bij de vorige eigenaren te vertonen en werd daardoor zo vaak verkocht.

In eerste instantie dachten wij dat het te maken had met een dominantie probleem en zijn we grondwerk lessen gaan volgen. Gewoon helemaal terug naar de basis en even niet rijden. Na dit een paar maanden te hebben gedaan, wat erg leerzaam was, wilde ik het rijden weer gaan oppakken. Dit liep weer helemaal mis en ik lag er vrijwel direct naast.

Ik ben toen verder gaan zoeken want dit gedrag was niet normaal, en in omgang was het zo'n lieverd en zo braaf. We hebben de osteopaat gebeld want misschien had hij wel ergens pijn. Dit bleek te kloppen en zijn rug zag er niet best uit. In totaal is de osteopaat 4 keer geweest en 3 keer een sportmasseur voor Raichu. Ook hebben we nieuw zadel laten aanmeten.

Nu, een jaar later konden we het rijden eindelijk weer opnieuw gaan oppakken. Maar ik wilde het dit keer anders aanpakken, omdat Raichu behoorlijk stijf was en nog niet echt ontspannen liep. Ik ben me meer gaan verdiepen in het rechtrichten en zo kwam ik op de site van Monique. Ik kende deze manier van rijden totaal niet. Ik wilde graag dat Raichu het rijden ook weer leuk ging vinden en deze manier van rijden sprak mij erg aan.

We hebben nu een aantal lessen gehad volgens de atletische rijkunst en Raichu is nu al veel liever, relaxter en rustiger geworden. Zo ken ik hem helemaal niet! Eindelijk kan hij zich ontspannen als ik erop zit. Dit moet voor hem toch zoveel fijner voelen! En voor mij overigens ook!

We zijn er nog lang niet en hij vind het nog erg moeilijk maar we zijn echt op de goede weg! Ik ben zo blij dat het allemaal niet voor niks is geweest en dat we nu lekker kunnen rijden! Samenwerken met je paard, je paard voelen en begrijpen is het leukste wat er is!

We gaan hier zeker mee door en ik hoop nog veel te leren van Monique!

Linda en Raichu