De voorwaarts neerwaartse tendens (de vnt)
De voorwaarts neerwaartse tendens is de tendens die ontstaat op het moment dat het paard zijn buikspieren sluit en zijn lange rugspier ontspant. Doordat deze spier vast zit aan de halswervels zal het paard bij het ontspannen en loslaten van deze spier, automatisch zijn hoofd en hals laten zakken.
Door het bereiken van deze tendens zal ook het bekken in de goede richting bewegen, doordat de lendenen van het paard los zijn. Hierdoor kunnen de achterbenen gemakkelijk naar voren worden gebracht. Het sluiten van de buikspieren is noodzakelijk voor het openen van de ruggenwervels en het vrij op en neerwaarts deinen van de rug.
Als trainer van je paard is het belangrijk dat je leert de omtstandigheden te creeeren waarin het paard de vnt kan bereiken. Deze tendens is echt iets wat vanuit het lichaam zelf ontstaat en wat niet kan worden afgedwongen of geforceerd. Gebeurt dit wel, dan zal het paard zichzelf altijd ergens gaan vast zetten in het lijf. Door het bereiken van de vnt ontstaat er nageeflijkheid, zowel mentaal als fysiek.
Ik gebruik dan ook nooit enige vorm van hulpteugels om het paard in een houding te dwingen. Hiermee houd je alleen maar jezelf voor de gek. Ik wil altijd het bewijs hebben dat het paard echt helemaal loslaat in zijn lichaam. Op die manier weet je zeker dat het paard zichzelf niet vastloopt, wat problemen kan veroorzaken.
Ook tijdens het longeren is het mogelijk een nageeflijk paard te krijgen, zonder het dier vast te binden met een hulpteugel. Om je hiervan een beeld te geven kun je onderstaande video bekijken die ik heb gemaakt over het longeren aan de enkele longe. Hierbij is het paard niet bijgezet, maar is de vnt wel aanwezig.
De link tussen de natuurlijke scheefheid, de verticale balans en de vnt is groot. In eerdere blogposts heb ik hier al meer over geschreven. Door op de blauwe linkjes te klikken, kun je de betreffemde informatie lezen. Vergeet dan vooral ook niet het artikel te lezen over de lange rugspier, want die hoort absoluut thuis in het rijtje.
Het streven is dat de vnt constant aanwezig is. Hierbij streef ik in eerste instantie naar veel halslengte, zodat het paard mij kan laten zien zich volledig te kunnen loslaten, stretchen en ontspannen. Van daaruit kan de ruiter de halslengte gaan bepalen via de aanleuning. Een paard in volledige oprichting behoort nog steeds de vnt te behouden. Alleen is door de energie verplaatsing die plaatsvind door het verzamelen de neerwaartse tendens veranderd in een opwaartse tendens. Het paard moet op elk willekeurig moment de ruiterhand weer volledig willen volgen wanneer hij in opricihting is. Anders is de verbinding van achter naar voren verloren gegaan en de vnt niet meer aanwezig.
